خواص جینسینگ قرمز

سابقه استفاده از جینسینگ به پنج هزار سال پیش می رسد.

ریشه این گیاه با نام جین – چن (jin-chen) در میان بومیان چینی معروف است که این واژه به معنای آدم نما (شبیه آدم) بوده و وجه تسمیه آن به علت شباهت خاص شکل ظاهری ریشه این گیاهان با هیبت یک انسان است.

این گیاه بومی شرق آسیا کره ،چین، روسیه است.معمولا قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن است ولی برگهای آن هم با خاصیت کمتری نیز استفاده می شود.این گیاه از دسته گیاهان کمیاب است زیرا به وفور این گیاه را نیز برداشت می کنند به همین دلیل جینسینگ های پیرتر قیمت فراوانی دارند

معمولا این گیاه را به صورت پرورشی کشت میدهند که ریشه آن را درپاییز سال پنجم نیز برداشت می کنند چرا که فقط در این حالت است که می‌توانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند.

ریشه های مسن معمولا خاصیت درمانی بیشتری دارند. جینسنگ برای بهبود سلامت مفید است

این گیاه قرن هاست که به منظور بهبود عملکرد حافظه، کاهش استرس، درمان ناتوانی، سستی و سایر علائم ناشی از فرسودگی و افزایش سن و همچنین برای افزایش طول عمر افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه در دوران گذشته از چنان ارزش والایی در شرق برخوردار بود که به عنوان مثال در چین تنها امپراتوران حق جمع‌آوری و نگهداری ریشه‌های آن را داشتند و در دوران‌های بعد نیز به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از وعده غذایی پادشاهان و امپراتوران به منظور افزایش قوای جسمانی، ذهنی، و به عنوان اکسیر جوانی و شادابی جایگاه خود را همچنان حفظ نمود.

در دوران باستان جینسنگ قرمز به جینسنگی اطلاق می‌شد که پس از عملیات خشک شدن در برابر نور آفتاب به دست می‌آمد؛ ولی در دوران مدرن جینسنگ قرمز معمولاً طی پروسه بخار دادن که تأثیر مشابه‌ای را بر روی رنگ آن می‌گذارد حاصل می‌شود. در هر دو صورت این تغییر رنگ در نتیجه کارامیلیزه شدن قندهای موجود در ریشه این گیاه اتفاق می‌افتد. به نظر می‌آید که تفاوت چندانی میان ریشه خشک شده در آفتاب یا بخارداده شده جینسنگ (جینسنگ قرمز) با ریشه معمولی جوشانده شده آن (جینسنگ سفید) در خواص، وجود نداشته باشد.

نوشته شده توسط سایت خرید و فروش گیاهان دارویی گیاه نت