خواص باریجه

 فرآوردۀ حاصل از گیاه باریجه دارای بوی قوی، معطر، فاقد و طعم گس و تلخ می‌باشد و به دو شکل سخت و نرم عرضه می‌گردد. 

طبع باریجه گرم و خشک میباشد.

باریجه برای اشخاص گرم مزاج مضر است و در مناطق گرم و فصول گرم نیز تجویز نمی شود و اگر لازم باشد ، مصرف شود باید با روغن بنفشه و کافور مصرف شود.

از نظر ترکیبات شیمیایی شیره این گیاه خیلی شبیه به انغوزه است و در لاتکس یا شیرابه گیاه در حدود ۷۵-۶۳ درصد رزین و ۵/۱۹-۱۰ درصد اسانس و در حدود ۱۰-۵ درصد صمغ یافت می شود.

صمغ باریجه در هند به عنوان محرک ، ضدعفونی کننده و داروی سینه و در موارد برونشیتهای مزمن و آسم و برای تقویت رحم تجویز می شود.

این گیاه آنتی اسپاسم،ضد سرماخوردگی،ضد عقب ماندگی و محرک است.

 سه گرم از آن را با عسل مخلوط کنید و بخورید. براى خرد کردن سنگ مثانه و کلیه و باز کردن انسداد کلیه و تسهیل زایمان مفید است.

 پانزده گرم از آن را با آب جوشانده سداب و یا کمى روغن بادام تلخ بخورید براى دفع سموم‏ مفید است.

در برخی از کشورهای خارجی، مصرف صنعتی دارد (اندکی برای تهیه چسب بیرنگ ویژه چسبانیدن سنگ‌های قیمتی،) استفاده میشود.

در غذاها و نوشیدنی ها روغن باریجه به عنوان طعم دهنده استفاده می شود.

در تولید، روغن باریجه به عنوان عطر در لوازم آرایشی استفاده می شود.

باریجه ممکن است به مبارزه با نوع خاصی از باکتری کمک کند.

باریجه ضد تشنج است.

این گیاه برای درمان بواسیر مفید است.

اسانس باریجه بر میکروبهای مولد آکنه مؤثر بوده و رشد آنها را مهار می‌کند.

نوشته شده توسط سایت خرید و فروش گیاهان دارویی احسام هرب